Гарын таван хуруунд багтаж тоологдох хэд гуравхан найзтай хүн л дээ. Тааралдсан болгонтойгоо нялуураад байхгүй ч, олон таван зангүй нэгэнтэй нь зовлон жаргалаа хуваалцаад л явдаг. Хэн нэгэнд ааштай, ууртай уцаартай, хямсгар санагддаг байх л даа. Харин ээж маань хүүхэд байхад л захьдаг байж билээ "Миний хүү говийнхонтой найзалж байгаарай, цагаахан сайхан сэтгэлтэй байдаг юм". Найзлаж нөхөрлөхийн тулд хайж гэрэл асааж гар чийдэн барьж гүйсэнгүй л дээ. Оюутан болж МУИС-н биологи, гадаад хэлний 2 урилга автал ээж биологиор сургахгүй гэж учиргүй цааргалаад тэр хуваарийг урж хаяна гэв. "За,за өөрөө л мэд, Та зүгээр". Уг нь би л өөрөө мэдлэг мэргэжил эзэмших гэж байгаа юмсан. Гадаад хэлээ сонгоод оюутан болоод тэр охинтой найз нөхөд болсоор муудалцаж, сайдалцаж, маргалдаж, хөхрөлдөж, хов ярьж, хамт уйлж дуулж, үй зайгүй явсаар нэг мэдэхэд "Хүүш ээ, хоёулаа найзлаад 12 жил болж байна шүү дээ". 2-3 гадаад хэлтэй, бас ч гүй хэлэмгий доломгой, нэг харахад жигтэйхэн өөртөө итгэлтэй, мятаршгүй Жулия, нөгөө талаас хамгаас ичимхий, гутрамтгай, даруу хүн. Тэр бол миний найз.
Дотроо би түүнийг өрөвдөнө. Над шиг хэцүү ааш зантай, хэцүү хувь тавилантай хүний найз байна гэдэг амаргүй. Түүнээс гадна, найз маань өдий болтол хүн хартай суугаагүй, үерхэж нөхөрлөхгүй явсаар байгаад нь битүүхэндээ би гайхаж харамсана. Уяхан, цагаахан сэтгэлтэй ч, зүйр үгээр бол "дотроо эмээлтэй хазаартай морьтой" бүсгүй дээ миний найз.
Оюутны байранд бид хоёр Цагаан сараар гэртээ харих ямарч боломжгүй, хоосон муу өрөөндөө элдвийг ярьж хэвтэж байлаа нэгэн өвөл. Манай нэг найз хотод амьдардаг, намайг дагуулж гэртээ аваачна гээд болдоггүй. Харин хоёр найз маань хоорондоо огт таарамжгүй тул би "За, за, би гарахгүй ээ, яаж чамайг эзгүй дотуур байранд ганцааранг чинь орхичихоод гадуур тансаглаад явж байдаг юм" гэж түүнийг тайвшруулна. Хоосон ходоодоо хонхолзуулан найз маань хэсэг дугхийв. Тэр хооронд нь нөгөө найз маань ирээд намайг ятгасаар дагуулаад гарсан юм. Мэдээж сэрээд өрөөндөө ганцаархнаа манай найз надад гомдож баахан уйлаад л... Би гэдэг хүн ийм л өөдгүй "найз" шүү дээ.
Бид хоёрын нөхөрлөлд дургүй нэг л хүн байдаг. Тэр хүний тухай дараа ярьж өгнөө.
Харин би найзыгаа ганц удаа ч болов баярлуулж үзээгүй хүн шүү.
|
Бичсэн: 
Бичсэн: 
Бичсэн: 
Бичсэн: 
Бичсэн:
2009-03-21 -